Biała herbata – najdelikatniejsza wśród herbat

Wśród wszystkich rodzajów herbat to herbata biała uważana jest za najszlachetniejszą i najzdrowszą odmianę. Produkuje się ją z pąków oraz młodych listków wiecznie zielonego krzewu Camellia sinensis, co sprawia, że przygotowany z niej napar jest niezwykle delikatny. Niegdyś była uprawiana wyłącznie w cesarskich ogrodach herbacianych, dzisiaj każdy może delektować się jej wyjątkowym smakiem. Jakie właściwości posiada biała herbata i jak poprawnie ją zaparzać?

Biała herbata – cesarski przysmak

W Chinach za białą herbatę uznaje się susz herbaciany wytwarzany z liści krzewów Camellia sinensis odmiana Khenghe bai hao oraz Camellia sinensis odmiana Fudin bai hao, które rosną w południowo-wschodnich Chinach na terenie prowincji Fujian. Przez wiele stuleci dostępna była wyłącznie w tym regionie, gdyż była zbyt delikatna i zbierana w niewielkiej ilości, a metody jej przechowywania niewystarczająco bezpieczne, by ją transportować, co mogło grozić jej zepsuciem i utratą cennego surowca. Napar z tak przygotowanych liści przygotowywano wyłącznie cesarzowi. Wraz z dopracowaniem procesów produkcji i rozwojem technologii, które uniezależniły producentów od kaprysów pogody, biała herbata stała się szeroko dostępna na całym świecie. Białą herbatę produkuje się także w innych krajach, przede wszystkim w Indiach. Susz uzyskuje się z pąków oraz pierwszych liści krzewów, które zbierane są wiosną.

Biała herbata – jak powstaje?

Proces produkcji białej herbaty nie jest skomplikowany, co czyni ją najmniej przetworzoną herbatą. Wiosną, gdy krzewy zaczynają intensywnie rosnąć, pączki listków chroni się przed słońcem, by nie dopuścić do wytworzenia chlorofilu – barwnika odpowiedzialnego za zielony kolor liści roślin. Po zbiorach liście pozostawia się na słońcu, aby nieco zwiędły i rozpoczęła się niska fermentacja. Wielu producentów suszenie na słońcu zastąpiło elektrycznymi suszarkami, które dają większą kontrolę nad tym procesem. Oksydację przerywa się poddając liście działaniu pary wodnej i ponownemu suszeniu. Liści się nie roluje i nie łamie, aby ich nie uszkodzić. Z tak przygotowanego suszu otrzymuje się bardzo jasny napar o słomkowej barwie oraz bardzo subtelnym i delikatnym aromacie kwiatów i owoców.

Właściwości białej herbaty

Biała herbata wykazuje silne działanie przeciwutleniające dzięki wysokiej zawartości antyoksydantów, nawet dwukrotnie wyższej niż w herbacie zielonej. Przeciwutleniacze posiadają zdolność neutralizowania wolnych rodników, uznawanych za jeden z głównych czynników rozwoju chorób cywilizacyjnych oraz przyczynę starzenia się organizmu. Choć wielu osobom biała herbata wydaje się „słaba” i mało intensywna, zawiera ona zaskakująco dużo kofeiny – dwukrotnie więcej niż herbata zielona i aż czterokrotnie więcej niż herbata czarna! Jak to możliwe? Pączki liściowe i młode listki zawierając znacznie więcej kofeiny niż kolejne liście, ponieważ służy im ona jako ochrona przed szkodnikami. Jeśli więc szukamy pobudzenia, warto sięgnąć po filiżankę białej herbaty.

Jak poprawnie zaparzyć białą herbatę?

Napar z białej herbaty przygotowuje się podobnie do herbaty zielonej. Najważniejszym elementem jest woda o odpowiedniej temperaturze, która powinna wynosić od 80°C do 90°C. Zbyt gorąca woda sprawi, że herbata będzie gorzka i zwyczajnie niesmaczna. Jedną łyżeczkę suszu należy zalać około 120 ml wody i zostawić do zaparzenia na 2 do 5 minut. Temperaturę najlepiej dopasowywać do stopnia oksydacji herbaty. Im mocniej oksydowana, tym wyższa może być temperatura wody. Miłośnicy zielonych i czarnych herbat często są zdania, że biała herbata jest zbyt łagodna i pozbawiona wyrazu. Jeżeli zależy nam na „zwiększeniu mocy” białej herbaty, możemy przygotować ją z większej ilości suszu, trzymając się wskazanego wcześniej czasu parzenia. Herbatę tę można zaparzać wielokrotnie, za każdym razem wydłużając kolejne parzenie o 30- 60 sekund.